بايد براي دفاع از اقليتهاي ديني، قانون تصويب شود گروه جهان، نسرين رضايي: از نخستين فرصت خود براي سخنراني در پارلمان میانمار استفاده كرد تا از حقوق اقليتهاي قومي در كشورش دفاع كند. قانونگذاران ميانمار را خطاب قرار داد و گفت: بايد براي دفاع از حقوق اقليتهاي ديني، قانون تصويب شود. آنگ سان سوچي كه پس از سالها محروميت از فعاليت سياسي، اخيرا به نمايندگي پارلمان انتخاب شده، گفت: تبديل نظام سياسي برمه به يك دموكراسي واقعي، مستلزم تساوي حقوق تمامي شهروندان است. رهبر مخالفان در برمه افزود: حمايت از حقوق قوميتها نيازمند اقداماتي بيش از حفظ زبانها و فرهنگ قوميتها است و گروههاي قومي اقليت اكنون از ميزان فقري بالاتر از حد ميانگين رنج ميبرند. او سخنراني خود را با اين جمله خاتمه داد: شعلههاي آتش جنگ هنوز كاملا خاموش نشده است. با وجود اينكه ورود آنگ سان سوچي 67 ساله به جريان اصلي سياست ميانمار يكي از بارزترين نشانههاي تغييرات دولت جديد اين كشور بود كه سال گذشته ميلادي با رياستجمهوري «تينسين» به وقوع پيوسته است، اما اصلاحات اساسي و دموكراسي در دولت تينسين همچنان با نقصهايي نهچندان اندك روبهرو است. سوچي، در انتخابات مياندورهاي مهم ماه آوريل نخستين كرسي خود در پارلمان را به دست آورد و از جايگاه يك زنداني سياسي به يك چهره سياسي اصلي بدل شد. تينسين به سلسلهاي از اصلاحات نظير آزادي صدها زنداني سياسي، آزادسازي بازار ارز و توافق آتشبس با چند گروه شورشي مسلح دست زده است، اما راه تا اصلاحات كامل زياد است. از جمله نقصهاي اساسي حكومت سين عدم رعايت حقوق اقليتهاي قومي و مذهبي در اين كشور است. طبق اصلاحات دموكراتيك جديد، استان ۵/۵ميليون نفري راخين يا اراكان سابق، ۳۶ كرسي در پارلمان به دست آورده كه ۳۳ كرسي آن به بوداييها و سه كرسي نيز به مسلمانان رسيده است. اين در حالي است كه مسلمانان استان راخين (اراكان) ميانمار اميدوار بودند كه حكومت جديد با وعدههاي رنگارنگي كه به شهروندان ميانماري داده است به آنها نيز حق شهروندي بدهد. از زماني كه ميانمار در سال 1948 از استعمار انگليس بيرون آمد و استقلال پيدا كرد، بخشهايي از اين كشور با جنگ داخلي دست به گريبان بوده و بسياري از اعضاي گروههاي اقليت قومي نسبت به اكثريت برمهايها كه سوچي نيز جزو آنها است، بدبين هستند. درگيريهاي مداوم در ايالت شمالي كاچين باعث بيخانمان شدن دههاهزار تن از مردم و تحتالشعاع قرار گرفتن تلاشهاي صلح شده است. در همين حال در ايالت غربي راخين نيز درگيريهاي اخير موجب كشته شدن صدها مسلمان روهينجا و بيخانماني هزاران نفر از آنها شده است. درگيريهاي اخير در ميانمار پس از آن آغاز شد كه اكثريت بودايي در اين استان به اقليتهاي مسلمان اين كشور حمله كردند و منجر به كشته شدن هفت نفر و زخمي شدن 17نفر ديگر شد. سازمان ديدهبان حقوقبشر هم از دولت ميانمار خواسته است هرچه سريعتر خشونتها را متوقف و از اقليت مسلمانان در اين كشور دفاع كند. هزاران نفر از مردم مسلمان و بودايي در غرب ميانمار به علت خشونتهاي اخير اين منطقه كه توسط بوداييان عليه مسلمانان صورت گرفته است گرسنه، بيخانمان و آواره شدهاند. خانههاي مردم در دو روستاي هممرز با بنگلادش در غرب ميانمار به آتش كشيده شده است. «آنگ ميات كياو» سناتور ايالت راخين ميگويد: خشونتها در روزهاي اخير افزايش پيدا كرده و حدود 20هزار نفر كه اغلب روستايي هستند را به شهرهاي اطراف و مرزها پناهنده كرده است. او ميگويد: آنها نياز به غذا دارند و به علت بارش شديد باران و نداشتن سرپناه سلامت و زندگي آنها در خطر است. بنا بر گزارشها تاكنون هزار نفر كشته، پنجهزار نفر زخمي و نزديك به سههزار نفر ربوده شدهاند و اين همه در حالي است كه ۲۰ روستا و ۲۰۰ منزل نيز به طور كامل ويران شدهاند و ۳۰۰هزار نفر به بنگلادش فرار كردهاند. به اين رقم سههزار نفر بيخانمان را نيز بايد افزود. ميانمار از لحاظ تقسيمبندي به چندين استان مهم تقسيم ميشود كه از جمله اين استانها، «راخين» است؛ در اين استان بيش از 800هزار مسلمان در كنار بوداييان زندگي ميكنند. مسلمانان علاوه بر حضور در راخين، در شهرها، روستاها و استانهاي ديگر ميانمار نيز زندگي ميكنند اما از آنجا كه در اين كشور دين بودا حاكم است، مسلمانان همواره به دليل گرايش زياد پيروان بودا به اسلام، در فشار و سركوب به سر ميبرند. روهينگيا در حال حاضر يكي از خشونتبارترين بخشهاي تاريخ خود را ميگذراند و درد و رنج آنها يكي از مهمترين مسايل در سراسر جهان به شمار ميرود. شمار زيادي از مسلمانان روهينگيا در دو سال گذشته و به خاطر سركوب سازمانيافته دولتي، تلاش كردهاند با قايق از كشور فرار كنند. رييسجمهور ميانمار ميگويد كه مسلمانان روهينگيا بايد از اين كشور اخراج و به اردوگاههاي پناهندگان سازمان ملل فرستاده شوند. دولت فعلي ميانمار كه تحت كنترل شخصيتهاي نظامي است و همچنين به موارد گسترده نقض حقوقبشر متهم است، حاضر نيست جامعه مسلمانان روهينگيا را كه جمعيت آن نزديك به يكميليون نفر است، به رسميت بشناسد. در حال حاضر گروه شبهنظامي تندروي «ماگ» با حمايت كاهنان تندروي بودايي به كشتار و آواره ساختن مسلمانان برخاستهاند و نام اين عمليات خود را نيز «جنگ مقدس عليه مسلمانان» ناميدهاند. به گفته منابع خبري اين جنگ زماني شعلهور شد كه بوداييان اقدام به منفجر كردن يك اتوبوس حامل مسلمانان كرده كه طي آن ۲۰ نفر كشته شدند و متعاقب آن فجايع ذكرشده را عليه مسلمانان آغاز كردند. شمار جمعيت مردم ميانمار بالغ بر ۵۰ميليون نفر است كه ۱۵درصد آنها اقليت مسلمان هستند. نيمي از اين تعداد در استان راخين (اراكان) ساكن هستند كه اكثريت جمعيت اين استان را شامل ميشوند. اصالت اكثريت مسلمانان ميانمار كه به روهينجاها مشهور هستند، عرب، فارس، ترك، مورو، هندي، بنگالي، پشتون و مسلمانان چيني هستند كه با يكديگر اختلاطهاي قومي بسياري را به وجود آوردهاند. سابقه تاريخي اسلام در اين استان به قرن هفتم ميلادي و به زمان هارونالرشيد خليفه عباسي بازميگردد. آنها از طريق تجار عرب به اين منطقه راه پيدا كردند و با در اختيار گرفتن اين مناطق در ميانمار توانستند نزديك به سه قرن حكومت مستقل تشكيل داده و حاكميت ۴۸ حاكم مسلمان را تجربه كنند. در سال ۱۷۴۸ توسط بوداباي، پادشاه بودايي برمه حكومت آنها پايان يافت و جزيي از حكومت پادشاهي برمه شدند. پادشاه برمه تلاش ميكرد كه آنها را تحت فشار شديد قرار دهد تا آنها نتوانند بر ديگر اقوام تاثير گذاشته و به ترويج اسلام در منطقه شرق آسيا بپردازند. از آن موقع تاكنون شهروندان راخين ضمن عدم داشتن حق شهروندي در معرض انواع و اقسام ظلمها و ستمهاي حاكمان كشورشان بودهاند. از جمله اينكه تلاشهاي بسياري ميشد كه به زور مذهب خود را تغيير دهند، يا اينكه از خواندن و نوشتن منع يا از زمينهاي زراعيشان اخراج ميشدند و شهروندان بودايي زمينهاي آنها را ميگرفتند. تاكنون شهروندان مسلمان بودايي حق كار كردن در نهادهاي دولتي ندارند، از تحصيل محرومند، اجازه ادامه تحصيل ندارند و مجبورند كه نامهاي خود را تغيير داده و اسامي بودايي براي خود انتخاب كنند. از لحاظ اقتصادي نيز همواره تلاش شده تا در تنگناهاي شديد باشند، حقوق فرهنگي و دينيشان پايمال شده و مثلا اجازه اذان گفتن در مساجدشان را ندارند. آنها همچنين اجازه خروج از محل سكونت خود را ندارند و در صورتي كه فردي اقدام به مسافرت به خارج از محل سكونت يا منطقهاش كند، مطابق قانون حكومت با او بهشدت برخورد ميشود. در پي فشارهايي كه طي 60 سال اخير بر مسلمانان ميانمار وارد آمده است، بسياري از آنها از اين كشور مهاجرت كردهاند. مثلا تاكنون نزديك به يك و نيمميليون نفر از آنها به بنگلادش مهاجرت كردهاند كه بزرگترين مهاجرت دستهجمعي آنها به سال ۱۹۹۱ بازميگردد و در حال حاضر در اردودگاه پناهندگان تحت بدترين شرايط زندگي ميكنند. از سال ۱۹۸۲ حق شهروندي آنها باطل اعلام شد و با آنها همانند مهاجران بنگالي برخورد و اعلام شد كه آنها شهروندان غيرقانوني هستند كه پس از اشغال برمه توسط بريتانيا در سال ۱۹۸۲ به اين كشور مهاجرت كردهاند، هدف از اين كار انكار حقايق تاريخي و جغرافيايي آنها بود. در سال ۱۹۶۲ حكومت كمونيستي ميانمار اقدام به كشتار دستهجمعي آنها و گروه شبهنظامياي به اسم ناساكا ايجاد كرد تا مسلمانان را بكشند و مورد تعدي و تجاوز قرار دهند. آنها همچنين قانوني را وضع كردند كه براساس آن مسلمانان برخلاف ديگر اقوام كه ۱۴۰ قوميت را شامل ميشوند، حق توليد نسل ندارند، همچنين مطابق اين قانون دختران قبل از سن ۲۵ سال و پسران قبل از سن ۳۰ سال حق ازدواج ندارند. همچنين شرايط بسيار سختي براي ازدواج مسلمانان در نظر گرفته شد.
نظرات